Eén vrouw, twee verhalen.
Hoe verschillend een bevalling kan verlopen kan ik uit ervaring vertellen. En ik ben er van overtuigd dat ik zelf een duidelijke rol hierin heb gehad of gekregen. Mijn verhaal overtuigde me om andere vrouwen in hun kracht te zetten om zo de meest optimale bevalling te kunnen doen. Voor bijna alles in ons leven bereiden we ons voor of doen we zelfs een opleiding. En een bevalling en moederschap doen we maar zo.
"Een kwart van de vrouwen kijkt na drie jaar met een negatief gevoel terug op hun bevalling"
Diana Koster
Voor het eerste zwanger
Hoi mijn naam is Claudia Kolk. Ik ben getrouwd met Ardy en ik heb twee prachtige meiden van 9 en 5 jaar. Toen ik zwanger werd van de eerste, ging ik het er wel even bij doen. Mijn werk was namelijk mijn alles. Ik ging wel naar een zwangerschapscursus (zwangerschapsyoga) maar vooral om mijn lichaam fit te houden. Mijn lichaam dacht daar echter anders over. Ik ging gedeeltelijk de ziektewet in en werd uiteindelijk door mijn directeur met verlof naar huis gestuurd. Daar zat ik te sippen en te vervelen.
​
Toch slecht voorbereid
Bij de eerste bevalling maakten de heftige rugweeën me zo aan het schrikken. Geen idee dat het zo’n pijn zou doen. Hier had ik me niet op voorbereid. Ik had zwangerschapsyoga gedaan en leren puffen, maar dit was toch wat anders. De verloskundige adviseerde me lekker in bad te gaan zitten. Al snel braken mijn vliezen en bleek ik meconiumhoudend vruchtwater te hebben (ontlasting in het vruchtwater). Oftewel daar ging mijn thuisbevalling. Op naar het ziekenhuis.
​
Liggen op bed
Daar moest ik aan de CTG en kon ik niet meer van het bed af. Door het liggen kon ik de weeën niet opvangen. En ik ben er van overtuigd dat dit ook de reden was dat mijn baby niet verder indaalde. In de tussentijd was ik totaal een geworden met de pijn. Ik was totaal van de wereld en kon echt niet meer. Een morfinepompje volgde. Na lang wachten en weeën opvangen was de baby toch voldoende ingedaald en mocht ik persen. Helaas was alle activiteit weggezakt en kreeg ik geen persweeën. Ik moest het op eigen kracht doen. Uiteindelijk kreeg ik een kerngezonde dochter en de herinnering aan een afschuwelijke bevalling.
​
Rust een beetje angst
Mijn tweede zwangerschap en bevalling waren totaal anders. Hoewel ik al heel vroeg in de zwangerschap weer pijn had, genoot ik enorm. Ook mijn verlof was heerlijk. Ik zag wel een beetje op tegen de bevalling. Nu vooraf gepland in het ziekenhuis met mijn eigen verloskundige, want zo’n drama als de vorige keer wilde ik niet thuis meemaken. Elk bezoek aan de verloskundige hamerde ik over mijn ‘trauma’ van de vorige keer. En dat ik zo graag in de benen had gewild. Dat ik ook echt geloofde dat dat mijn bevalling zoveel minder pijnlijk en moeilijk had gemaakt.
​
Bewust bevallen
Mijn tweede bevalling ging ik bewust in. Ik ga niet zeggen dat het geen pijn deed, maar ik was me bewust van wat me te wachten stond. Ik was voorbereid en stond in mijn kracht. Na lekker lang douchen en een behoorlijk ontsluiting, wilden mijn vliezen niet breken. Tussen de weeën door sprak ik nog uitgebreid over mijn angst om de baby los te laten. Dat ik zo bang was voor weer een nare ervaring. Mijn verloskundige loodste me erdoor. Ze liet me duidelijk weten dat ik het kon en de regie had. En dat ik mocht blijven staan als ik dat wilde. Heel even moest ik liggen, zodat ze mijn vliezen kon breken. Ook toen bleek ik weer meconiumhoudend vruchtwater te hebben.
​
Lekker blijven staan
Daarmee werd ik overgedragen naar de verloskundige van het ziekenhuis. Mijn verloskundige bleef en ik hoorde haar zeggen. “Mevrouw Kolk wil echt heel graag blijven staan”. En ik hoorde tot mijn opluchting “oké, dan doen we een staande bevalling”. Toen ging het heel snel. Niet een keer werd mij verteld wat ik moest doen. Mijn team vertelde me dat ik het fantastisch deed en precies wist wat ik wanneer moest doen. Een spoedige geboorte, van weer een kerngezonde dochter, volgde. Later dankte ik met tranen in mijn ogen het personeel voor deze ervaring.
En dat gun ik jou ook
Vanaf dat moment wist ik dat ik dit over wilde brengen op anderen. Natuurlijk heb je niet alles in de hand. Maar als zwangere kun je heel erg goed vertrouwen op je intuïtie. Je kunt jezelf goed voorbereiden op wat er komen gaat. En de bevalling zoveel mogelijk zo maken dat je terug kunt kijken op een positieve ervaring. Ik zei tenminste ’s avonds tegen mijn man “het was een goede dag” en dat gun ik iedereen. Precies de reden waarom ik begonnen ben met Proud2BMom.
Balans voor iedere vrouw
Ik gun iedere vrouw balans. Zowel tijdens de zwangerschap als tijdens de bevalling. Dit wil ik dan ook overbrengen met mijn zwangerschapscursus die ik in IJsselmuiden geef. Maar ook na de bevalling kun je (flink) uit balans zijn. (Vrouwen)coaching helpt je weer naar een leven waarin je krachtig bent en ook aan jezelf denkt. Bij de geboorte van een kind wordt niet alleen een kind geboren, maar ook een moeder. En soms wordt er (erg) veel van je gevraagd. Het kan dan zijn dat niet alleen je kind uit zijn of haar doen is, maar dat jij (ook) uit balans bent. Door aandacht aan jezelf te besteden, hoe lastig soms ook, kun je een betere moeder zijn.
​
​
​
​